بررسی تأثیر پروپرانولول خوراکی بر مدت و نوع زایمان در زنان نخست زا با حاملگی طول کشیده

مقدمه: با توجه به اینکه طول مدت زایمان از عوامل مؤثر در نتیجه بارداری است، مطالعه حاضر به منظور تعیین تأثیر پروپرانولول خوراکی بر مدت و نوع زایمان در زنان نخست زا با حاملگی طول کشیده انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1388 بر روی 146 زن نخست زا با سن حاملگی 42-40 هفته، نمره بیشاپ ≥ 5، شاخص توده بدنی طبیعی، کیسه آب سالم، وزن تخمینی جنین ≤ 4 کیلوگرم و نمایش سر مراجعه کننده به بیمارستان مصطفی خمینی ایلام انجام شد. افراد به دو گروه مداخله (دریافت کننده پروپرانولول همراه با اکسی توسین) و شاهد (اکسی توسین به تنهایی) تقسیم شدند. قبل از شروع القاء زایمان، گروه مداخله 20 میلی گرم پروپرانولول خوراکی و گروه شاهد دارونما با بسته بندی مشابه دریافت و تجویز آن ها هر 8 ساعت در مدت اینداکشن تکرار شد. سپس در هر دو گروه، اینداکشن با سرعت 2 میلی واحد در دقیقه شروع و تا رسیدن به انقباضات مطلوب (3 انقباض در 10 دقیقه) و یا حداکثر 30 میلی واحد در دقیقه ادامه یافت و طول مدت و نوع زایمان ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری تی و کای دو انجام شد. در آزمون های آماری 05/0>p به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: افراد دو گروه از نظر عوامل مؤثر بر مدت زایمان همسان بودند. میانگین و انحراف معیار مدت فاز فعال و مرحله دوم زایمان در روزهای اول و دوم اینداکشن در گروه مداخله، به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. میزان سزارین در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار کاهش یافت. اما تفاوت مدت مرحله سوم زایمان و آپگار نوزادان در بین گروه ها معنی دار نبود (987/0=p). نتیجه گیری: مصرف پروپرانولول طول مدت زایمان را کوتاه تر نموده و سبب کاهش تعداد سزارین می شود.